donderdag 14 juli 2011

De Schat van de Trou Maulin

Bronnen onderzoek levert soms juweeltjes op. De legende die hier volgt wil ik jullie niet onthouden:
De schat van de Trou Maulin
 Er was eens lang geleden in Rochefort, een man genaamd Eléazar. Hij was zo hebzuchtig en op winst belust dat hij zelfs vergat te eten en te drinken. Hij had een klein bedrag tegen hoge rente aan een arme koopman uit Jemelle geleend.
De arme koopman kon zijn schuld niet op tijd betalen en kreeg te horen dat hij moest hangen als hij niet met geld over de brug zou komen. Op een nacht spoedde Eléazar zich langs een galg waar twee ongelukkigen hingen, kraaien pikten aan hun schedels. Toen Eléazar stopte om te kijken, zei de eerste tegen de tweede:
- Broeder, slaap je? - Nee, antwoordde de ander, want die gemene raaf houdt me wakker met zijn getik op mijn kop. - Ik zal je een geheim vertellen, zei de eerste. - Er ligt  in de Trou Maulin een vat vol goud, parels en diamanten. Bij het horen van deze woorden, haastte Eléazar zich voort. Hij kwam al snel bij de ingang van de Trou Maulin. Bij de ingang zag hij een grote vaas, waarvan de hals net groot genoeg was om zijn hand in te steken. Hij stak zijn arm uit en zijn hand erin. - Ha! Ha, Ha! riep hij, de gehangenen hadden gelijk. Hier zijn kronen, en ringen, en kralen en kettingen. Hij voelde een onbeschrijfelijke genot en haakte zijn vingers in de schat. En, terwijl hij probeerde om zijn hand vol juwelen terug te trekken, had hij niet in de gaten dat de vaas over de grond gleed, voortgetrokken door een onzichtbare kracht.
Eléazar liep met de vaas mee. Met een vuist vol kostbaarheden kon hij zijn hand niet uit de smalle opening van de vaas trekken. Een spottende stem riep:
- Laat deze rijkdommen los en je bent vrij om te gaan!
De vaas begon naar beneden te rollen en nam Eléazar mee, terwijl het gerommel van een waterval opsteeg uit de afgrond. Hij hield nog steeds zijn hand dicht met daarin gouden munten en edelstenen. Toen zag hij twee grijnzende rode mannetjes.
- Hij zal te pletter storten, zei de eerste.
- Hij heeft anderen in het ongeluk gestort, deze keer is het zijn beurt. En uit de diepte rezen nog veel meer rode mannetjes die hem omsingelden en snel voortduwden, totdat uiteindelijk de stilte wederkeerde in de Trou Maulin.
Vertaling Marcel Dikstra uit: Guy de Block: Légendes & Mystères des Grottes de Belgique: Découvertes insolites, trésors, anecdotes et drames. Noir Dessins production. www.noirdessin.be. ISBN 9782873511401.
Te koop bij Jean Marc Mattlet: www.librairiespeleo.be/

Geen opmerkingen:

Een reactie posten